3/11/2018. Rozdział 50: Summary

Krystyna Knypl

I was born in Podlasie, eastern Poland, grew up in Warsaw, a graduate of the medical university in Warsaw ( 1968), received PhD in cardiology ( 1974), specialized in internal diseases ( 1976) and hypertensiology (2006).

I was awarded the medal of the regional medical chamber in Warsaw. As a specialist of the European Society of Hypertension I am a passionate advocate of healthy lifestyle. In 2014, in recognition of my success I received the World Hypertension League Award for Notable Achievement in Dietary Salt Reduction at thePopulation Level.

After many years of the medical practice, I felt more and more that I can create larger written forms than typical instructions for my patients that they should take their tablets three times a day.

I decided to follow such famous predecessors as Arthur Conan Doyle or Mikhail Bulgakov and emigrate from the land of medicine to literature and journalism. This step resulted in more than 600 articles and 16 books written by me.
I traveled around Europe and Americas and also visited Asia, Africa and Australia. I am planning to take a trip around the world.

Being a supporter of the third time lucky principle – after many years of a love affairs with medicine and writing I decided to take up photography. The passion started out photographing my loved one and after a few years I decided to also pursue other topics such as everyday life in Poland, travel, nature and medical conferences worldwide.

In 2007 I started to publish photos as @mimax2 on www.photoblog.com. During the last 10 years I has published more than 4000 posts comprising up to 20 photos. My photos were selected 5 times for the front page of www.photoblog.com.

I was nominated to Henri Cartier – Bresson Award in 2015.
Since 2012 I am the founder and editor – in – chief of Gazeta dla Lekarzy, nonprofit magazine created by doctors and their families.

Since 2016 I am Sermo community columnist the #1 social network for doctors in the US and now globally.

I am the wife of Mieczysław, the mother of Kate, the mother-in law of Maciej and the grandmother of Helen and Henio.

Jakie plany na przyszłość powinnam mieć? 

Pewne rady przekazał mi wierszem dr Krzysztof Saturnin Schreyer (ur. 1940) – dr n. med., specjalista chorób wewnętrznych, poeta, tłumacz literatury pięknej z języka angielskiego, z którym pracowaliśmy w PSK nr 1 w latach 70 tych, a potem spotkaliśmy się w OIL Warszawa. 

Wiersz powstał w związku z 50 leciem mojego dyplomu i był odczytany podczas uroczystego obiadu przez moją córkę. Słuchający deklamacji wnuk Henio westchnął po zakończeniu i oznajmił "Ach, Kistino!" i dzieki temu zostałam babcią Kistiną.

Krystynie Knypl

Ach, Krystyno

Krzysztof Saturnin Schreyer

Ach, Krystyno, ach, Krystyno,
dni młodości niech nie miną,
niech nie miną nigdy Tobie,
niech ci zawsze służy zdrowie,
niech twój umysł jak pochodnia
płonie ogniem wielkim co dnia
i rozlewa blask na tłumy
prowokując do zadumy
lub zmuszając do działania
albo… korespondowania.
Twój wiek młody, biologiczny,
przypisany jest nielicznym,
więc gdy przyjdzie wiosny pora,
nie unikaj strzał amora,
dając przykład wszem głęboki,
jak to życia pić uroki.
Niech przyjaznych setka rąk
stworzy ci magiczny krąg,
który przed złą mocą chroni,
wydobędzie z każdej toni,
bo doktorów jest w nim wiele.
Śmiej się lekko, działaj śmiele!

@mimax2 / Krystyna Knypl

3/11/2018. Rozdział 49: kwestionariusz Prousta

Krystyna Knypl

1. Twoja główna cecha charakteru to… optymizm
2. Najbardziej cenisz u mężczyzny… poczucie humoru, zrozumienie
3. Najbardziej cenisz u kobiety… poczucie humoru, zrozumienie
4. Najbardziej cenisz u przyjaciół… ich istnienie
5. Twoją główną wadą jest.. ???
6. Twoim ulubionym zajęciem są… podróże w świecie realnym i wirtualnym
7. Twoje marzenie o szczęściu to… życie w rezydencji na Lazurowym Wybrzeżu / Zachodnim Wybrzeżu Stanów Zjednoczonych
8. Najbardziej obawiasz się… kleszczy
9. Największym niepowodzeniem dla ciebie byłoby… wolę o tym nie myśleć
10. Chciałabyś być… profesjonalną globtroterką oraz autorką poradników turystycznych
11. Kłamiesz gdy… mój rozmówca życzy sobie tego
12. Twój ulubiony bohater literacki to… Mały Książę
13. Twoimi bohaterami życia codziennego są… córka Kate, zięć Maciej, wnuczka Helcia, wnuk Henio
14. Zbyt często używasz zwrotu… à propos
15. Najbardziej nie lubisz… braku dobrych manier
16. Chciałabyś opuścić ten świat… nie czyniąc nikomu kłopotu
17. Wybaczasz innym ludziom błędy… popełnione nieświadomie
18. Twoim życiowym mottem jest… trzeba być zawsze przygotowanym na nadejście sukcesu
19. Dar natury, który chciałabyś posiadać to… młodość
20. Obecnie stan twojego umysłu jest… zachwycający : )

@mimax2 / Krystyna Knypl

3/11/2018. Rozdzial 48: unformal CV as a story

Krystyna Knypl

Born: hm…
Educated: formal MD education including PhD
Early career: not dicouraget to further attempts
First Experience with writing: many years ago
Writing Career: go on ;)
Current Emplyment: Gazeta dla Lekarzy
Family: daughter Kate, granddaughter Helen and grandson Henio, son-in-law Maciej
Hobbies: reading travel books
Ambitions: round the world travel

I tried to get around as I could about the medical issues, but contemplations leads me to address the subject, from whom, and so there is no escape. This does not mean that it did not attempt. 

A few years ago I published a book entitled, “Life after being a doctor”. The unconscious assumption of the title was the notice of the acquisition of skills related to my second profession, a medical journalism and willingness to say bye, bye, medicine, now I will be dealt with elsewhere. New identity and stuff like cartoons ...

The book was printed and went to the readers. Came the first review. I felt as a liberated woman. Maybe in retrospection, quite reasonably chose not to first to read the homogeneous environment of my professional colleagues learned in his youth, which, as I thought at that time I left the ranks. Colleagues read and commented on the novel. Everyone, even separate instance can be uplifting. 

Some sympathetic … especially those who saw in the pages of the novel mirror the fate of their young years and fortifies the idea that exile to the health service is not for life, not everyone is awaiting sentence. 

Others sharply … especially those who saw in the forms of heroes is not necessarily a reflection of their friendly personalities and passion to the world. It was as loud in the my professional environment of the book, which, in principle, each author has, though not at any time, it is nice.
As the liberated woman, I went to a press conference in Paris, which discussed issues related to the cardiology. One-day Conference on the category of what arrives in the previous day, slept one night and the morning after breakfast, checking out the hotel and spent the rest of the time in some small conference room in the basement of the hotel and listened to the lectures of various experts. Deliberations ended at lunchtime, some people went to lunch, and I accompanied my friend from Prague to the airport CDG. There was a brief December day and the streets of Paris covered the first snow of the year. We arrived to the airport and every one of us took up his flight after delivering the traditional see you, usually there is no sequel. Most flights were delayed that day, because the airport handling services similar to Polish road fell into dismay, that in December in Europe, it snows. We luckily we started two hours later. So I flew from Paris to Warsaw LOT plane, which is not negligible in the later stories. Closed my eyes and welcomed been giving meditation is empty. Here I am, liberated woman, backing from conference, which invited only a few medical journalists from across Europe … 

You can, however, stand out for independence … - I thought. There has been a long time when the world and vain meditations delivered me the message given by speakers. Actually the first time in my life I heard on the plane:
- Is there a doctor on board? If anyone of you is a doctor, please report to cabin crew.

This was, fortunately for me and for my insurance policy, the Polish plane. We were on Polish territory, a country which still retains the right to practice medicine, and if so, it was necessary to act. All of my thoughts about freedom and liberation in a moment how you press the DEL key evaporated like a soap bubble. 

I got up and apologize to the person sitting next to me said: - Sorry, the message I was me concerned. I was convinced that someone got a cardiac arrest and quickly laid down the thoughts as I put the patient for resuscitation. Along the seats will be more convenient - I thought. Fortunately, the situation wasn’t so extreme. Sitting a few rows further passenger, received oxygen already served by the crew.
Where do I start? - I thought quickly. I decided that the patient should know who he is dealing. 

- I am Dr Krystyna Knypl

Film gesture recognized the patient's wrist, and a moment stopped to think what to say. It was a benign arrhythmia. I said calmly and with a smile:
- Your pulse is OK.
Patient's facial expression changed in the blink of an eye. Everyone feels better when it learns that the pulse is OK and in addition, this message comes from a doctor. Passenger translated my opinion accompanying her husband, who did not speak English. He smiled at me with gratitude. 

- You have a handsome husband, fell into my eye at the airport – I said. Passenger’s husband laughingly explained my words. Everyone breathed a sigh of relief … Me too. Cabin crew repeatedly inquired whether they should order an ambulance near the landing site of our aircraft. I answered that there is no such need. We walked to their gate, and all told each other to see you, which is known to never have continuation. During this flight, I found a answer to the question: Who is the doctor after being a doctor.

@mimax2 / Krystyna Knypl

3/11/2018. Rozdzial 47: pijawki, strychnina i upuszczanie krwi

Krystyna Knypl

Medycyna zmienia się na przestrzeni lat – to co wydawało się trwałe odchodzi w niepamięć, a na jego miejsce pojawiają się nowe pojęcia. Niekiedy po latach okazuje się, że gwiazdy długo świecące na firmamencie życia publicznego czy też na mniejszą skalę naszego prywatnego tracą swój blask. To trudne zadanie, któremu jest w stanie sprostać tylko niewielu zachować status gwiazdy olśniewającej swoją postawą i wiedzą przez całą swoją drogę życiową.


Do symbolicznych rozważań weźmy trzy metody lecznicze wymienione w tytule rozdziału i znane w czasach mojej młodości – i spójrzmy czy przetrwału próbę czasu.
Upuszczanie krwi broni się – wykonywałam jeden raz w życiu taki zabieg u pacjenta z nadciśnieniem płucnym. Igły do tego zabiegu były dość grube, gdy wkłułam się do żyły krew wytrysnęła pod ciśnieniem prosto do rękawa mojego fartucha lekarskiego.


Komu można przydzielić rolę pijawki – cóż, chyba medycynie współczesnej zamienionej w jeszcze jedną gałąź globalnego biznesu, który wysysa z lekarza coraz więcej krwi. Odczucie to mają wszyscy koledzy niezależnie od kraju i kontynentu na którym prowadzą swoją praktykę lekarską.

                                           A strychnina? 

Ha! Pozostanie to tajemnicą lekarską , wszak nie wszystko co lekarz dowie się lub ustali w czasie swojej praktyki można podawać do publicznej wiadomości. Z drugiej strony warto przypomnieć, że substancja to interesowała wielu naukowców, w Wikipedii znajdujemy ciekawą ilustrację jakie to gwiazdy chemii pracowały nad jej syntezą.

@mimax2 / Krystyna Knypl

3/11/2018. Rozdział 46: medycyna zmienną jest

Krystyna Knypl


Ciekawie temat zmian w medycynie ujął profesor Franz Messerli, który jak się okazuje kończył studia także w 1968 roku. W swoim wykładzie wygłoszonym 16 kwietnia 2013 roku z okazji otrzymania doktoratu honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego za badania nad nadciśnieniem tętniczym powiedział:

Kiedy zdawałem egzamin końcowy na studiach w roku 1968 roku, musiałem przedstawić egzaminatorowi pacjenta z zaburzeniami rytmu serca, który prawdopodobnie, patrząc z dzisiejszej perspektywy, cierpiał na przedwczesne skurcze komorowe. Profesor bardzo się ucieszył, słysząc, jak zaproponowałem leczenie tego pacjenta proszkiem Wenckebacha, bardzo wówczas modnym. Następnie zaczął mnie pytać o skład tego proszku. Pamiętałem tylko, że zawierał on naparstnicę i chininę, i niemal oblałem, ponieważ, zdaniem profesora, najważniejszym składnikiem była strychnina. Profesor powiedział: „Podczas 40 lat pracy w zawodzie lekarza musi pan zawsze pamiętać, że strychnina jest najsilniej działającym składnikiem proszku Wenckebacha.” 

Co dalej? W ciągu 40 lat pracy nigdy więcej nie usłyszałem o proszku Wenckebacha, nie mówiąc o jego przepisywaniu pacjentom. Odszedł on do historii razem z pijawkami, upuszczaniem krwi i pozostałą szarlatanerią. Wiemy dziś, że ani chinina, ani strychnina nie mają żadnych właściwości zapobiegających zaburzeniom rytmu serca. Ale, jak się zawsze mówiło: profesor tak powiedział, profesor ma zawsze rację, a kim ty jesteś, żeby twierdzić coś przeciwnego? Wracając do błędnych przekonań w Nauce, dogmat często góruje nad dowodami i dzieje się tak zarówno w wypadku dogmatów profesorów czy, jak w wypadku Galileusza, dogmatów Kościoła.

Źródło: http://www.uj.edu.pl/documents/10172/20b341c2-a6ef-42db-

3/11/2018. Rozdział 45: kim więc jestem - lekarzem czy dziennikarzem?

Krystyna Knypl

# skoro pisałam do następujących 52 czasopism i portali ( kolejność pojawiania się na łamach): 

                                        W Orlando
1. Polskie Archiwum Medycyny Wewnętrznej,
2. Kardiologia Polska,
3. Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism,
4. Wiadomości Lekarskie,
5. Terapia i Leki,
6. Medycyna Rodzinna,
7. Magazyn Medyczny – Lekarz Rodzinny,
8. Kardiologia w Praktyce,
9. Ordynator Leków,
10. Informator - Leki Współczesnej Terapii w Polsce,
11. Journal of Hypertension,
12. Przewodnik Lekarza,
13. Magazyn Lekarza Rodzinnego,
14. Polski Przegląd Kardiologiczny,
15. Neurologica,
16. Essentia Medica,
17. Magazyn Lekarza Rodzinnego,
18. Geriatria Polska,
19. Nadciśnienie Tętnicze,
20. Kardioprofil,
21. Farmacja w Praktyce,
22. Farmacja Polska,
23. Lekarz Praktyk.
24. Horyzonty Techniki,
25. Antidotum – Zarządzanie w Opiece Zdrowotnej,
26. Superlinia,
27. Menedżer Zdrowia,
28. List do Pani,
29. Glucomag,
30. Praktyka Lekarska,
31. Diabetyk,
32. Na Zdrowie,
33. Manager Apteki,
34. Vertigoprofil,
35. Szugarfrik,
36. Gabinet Prywatny,
37. Gazeta Medyczna,
38. Służba Zdrowia,
39. Biuletyn Kas Chorych,
40. Twój Magazyn Medyczny – Kardiologia,
41. Gazeta Lekarska,
42. www.photoblog.com
43. Kardiologia po Dyplomie,
44. Nowa Currenda,
45. Chwila dla Ciebie,
47. Gazeta dla Lekarzy, e.pl,
47.Gazeta dla Lekarzy,
48. www.sermo.com,
49. Puls,
50. Opiekun
51. Dobry Tydzień
52. Życie na Gorąco

                                          W Senacie RP
# bywałam w mediach udzielając wywiadów na temat ograniczenia soli, nadciśnienia tętniczego, problemów systemu ochrony zdrowia, roli internetu w medycynie, badań genetycznych, promocji zdrowia oraz innych tematów.

3/11/2018. Rozdział 44: pięć lat Gazety dla Lekarzy

Krystyna Knypl


Rok 2017 rozpoczął się pod znakiem jubileuszy, spotkań i nowych aktywności mediowych, którymi było uczestnictwo w premierze prasowej filmu Sztuka kochania. Wybrałam się na te premierę zachęcona scenami z trailera - a zwłaszcza gdy bohaterka biegnie po schodach na sali wykładowej Collegium Anatomicum, ubrana w fartuch i białą chustkę na głowie. Taki właśnie strój obowiązywał na ćwiczeniach z anatomii prawidłowej!

                                  Collegium Anatomicum
Czas szybko płynie i ani się obejrzeliśmy minęło 5 lat Gazety dla Lekarzy.

                        Numer jubileuszowy GdL
Tak relacjonowaliśmy to wydarzenie na łamach GdL: "Tradycja nakazuje, aby na urodzinowym przyjęciu był tort, świeczki i zdjęcia dokumentujące ich zdmuchiwanie. Jednak to nieprosta sprawa, gdy potencjalni goście – redaktorzy tworzący GdL rozrzuceni są po całej Europie, mają nie tylko różne grafiki swoich obowiązków służbowych, ale także dziatwę wymagającą odprowadzenia do szkoły lub poczytania po raz setny książeczki z ulubionymi wierszami. Słowem, trudno o tu i teraz.

Obchody zostały podzielone na części realną i wirtualną. Podczas pierwszej z nich sekretarz redakcji Mieczysław Knypl otrzymał Dziennikarski Laur Diamentowy Przecinek, a redaktor Alicja Barwicka, autorka najbardziej poczytnego artykułu opublikowanego na naszych łamach, odebrała Dziennikarski Laur Złoty Przecinek.

W drugiej części przewodnicząca kolegium redakcyjnego Katarzyna Kowalska zdalnie odebrała Dziennikarski Laur Złoty Przecinek, a dr Ewa Dereszak - Kozanecka otrzymała dyplom uznania za serię artykułów o kotach cieszących się bardzo wysokim uznaniem czytelników. 

W ciągu 5 lat wydaliśmy 72 numery GdL (60 comiesięcznych i 12 wydań obejmujących książki, numery specjalne, kalendarze), relacjonując liczne wydarzenia krajowe i zagraniczne związane z medycyną jako dziennikarze akredytowani w urzędach krajowych i międzynarodowych, instytucjach oraz na kongresach.

                                 Konferencja w Leuven
Ciekawym wydarzeniem w 2017 roku było uczestniczenie w European Reference Networks w Leuven obrady odbywały się w słynnym szpitalu uniwersyteckim. Inna bardzo interesująca konferencja w której uczestniczyłam odbyła się w Madrycie i dotyczyła nowych zagrożeń dla zdrowia publicznego. 

                            Konferencja w Madrycie

3/11/2018. Rozdział 43: na międzynarodowych salonach

Krystyna Knypl


Rok 2016 był chyba najbardziej międzynarodowym z całej mojej kariery. W dniu 3 czerwca 2016 roku niezwykle ważny dzień w mojej karierze dziennikarskiej. Zostałam zaproszona do pisania felietonów na amerykańskim / globalnym portalu dla lekarzy Sermo. Nie miałam pojęcia, że potrafię pisać prozą i to po angielsku - mój pierwszy felieton miał tytuł World is aging and you too ;) . Nie dość tego jeszcze mi za to płacą.

Po przedstawieniu się międzynarodowej społeczności lekarzy zostałam poproszona o udzielenie wywiadu dla Sermo (dostęp do całości portalu tylko dla lekarzy). Jest on dostępny w wątku

Real doctors of SERMO: an interview with @mimax2
 
What year did you begin practicing medicine?

1968

What medical school did you attend?

Akademia Medyczna in Warsaw, Poland.

Why did you choose this career / specialty? Do you have a special story to share?

I started my postgraduate internship in internal medicine. As a diligent person, I really applied myself to the work, this attitude was noticed by my mentors and they offered me to continue training within the specialization in internal medicine and then start doctoral studies in cardiology.
What’s your most memorable case – could be one that stumped you, one that saved a life, took the longest to diagnose…
My memorable case... a young man, a journalist representing the technical press, with peptic ulcer disease and gastrointestinal bleeding, whom I examined in the emergency room almost 40 years ago. I have this patient before my eyes every day until today... this is my wonderful husband Francis.
The Polish Code of Medical Ethics states that a physician cannot exert on a patient any other influence than the therapeutic one, and I obviously had this other influence ; ) … or… maybe it was a therapeutic effect - peptic ulcer disease was cured and has not returned during 40 years of observation. It's a very long remission ... on reflection, I think it was a therapeutic effect consistent with the code of medical ethics : )

You shared with the community that you have an impressive home library including a collection of 40+ editions of The Little Prince from around the world. How did this collection start? Do you have a personal favorite edition?

The first book from my collection I bought in 1969. I was then a 24-year-old girl, and I was in the first year of my work as a doctor.
End of medical studies, first job, new colleagues, choice of specialization – it is a time when a young person is looking for ways of life. I read The Little Prince many times at that time, I underlined many passages that impressed me. The excerpt that has made the biggest impression on me was:
“People haven’t time to learn anything. They buy things ready-made in stores. But since there are no stores where you can buy friends, people no longer have friends. If you want a friend tame me!”
The first copy has numerous underlined sections of text that I liked most. I looked at it now again, and I like invariably the same passages.
I love this copy with historical love, but I also like a rare edition in Arabic, notably the dialect used in Algiers, where I went twice.
I have a lot of fondness for a copy in Korean, bought during a trip to Seoul. In fact, each copy has its own sentimental story.
What do you think is the biggest public health challenge that your country faces?
Poland has 2 doctors per 10,000 inhabitants, it is the lowest rate in Europe. This is due to two main factors - small number of medical students and the emigration of Polish doctors to other countries.
16 years ago a reform of health care based on the concept of Diagnosis Related Groups (DRG) was started in Poland. It came from the US and other European countries. The creators of this theory are Robert B. Fetter and John D. Thompson of Yale School of Management, so a business university. The rationale for the creation of this concept was to facilitate accounting of expenditures and control the actions of doctors. Could there be anything more absurd than having medicine management based on a desire to make life easier for accountants and controllers ???

What’s the most absurd thing that a patient has ever asked you?

I worked in a clinic specialized in the treatment of patients with hypertension.
My longtime patient asks me for a prescription. Searching for his medical history, I ask: what medications are you taking? Mr. X replies: Doctor! How is it possible that you don’t remember what medications I am taking ??? I didn’t remember. Shame on me ; )

What are some of your favorite hobbies? How do you unwind or relax from your work?

Traveling and planning a round the world trip. Photography. I'm a photoblogger since 2007.

Do you have a favorite photograph that you’ve taken?

I have many favorite photographs.

If you could meet one other SERMOan in real life, who would it be?

I would love to meet DocLMG, Enbastet, Sreade, Beachdaze in real life – very friendly to me. I would love to meet Gynosaurus my colleague from the internet forum for Polish physicians, he was very helpful to me in difficult times of my life. Thanks Gyno, I will always remember.
I'd love to meet all other Sermo community fellow columnists and talk about their passion for writing, because I think they all have such passion. I would also like to meet Bailey from the Sermo Team.

What is your proudest moment in your medical career so far?

I work in two professions – as a doctor (48 years of practice) and medical journalist (16 years of practice). I have a specialization in internal medicine, as well as a Ph. D. in cardiology obtained in 1974, so I'm one of the pioneers of echocardiography in my country. I also have a Specialist Diploma of the European Society of Hypertension. I am a passionate advocate of healthy lifestyle. In 2014 I received the World Hypertension League Award for Notable Achievement in Dietary Salt Reduction at Population Level. I feel fulfilled as a doctor.

The moments in which I received all the medical titles and diplomas are undoubtedly a source of pride, but I'm most proud of my career as a medical journalist. I began to pursue a journalistic career when I was 55 years old.

If you could travel to one other country to practice your specialty, which country do you think would need your services the most?

At the moment, I’m more fascinated with the work of a journalist, in particular presenting issues related to telemedicine. It brings not only a lot of opportunities, but also no less threats of which we are not always aware - both doctors and patients.

I would like to improve my journalistic (also photographic) skills in the United States. I had the opportunity to work as a journalist accredited to annual conferences such as the American Heart Association, American College of Cardiology, the American Society of Clinical Oncology. I dream of journalistic training in the United States and to give a chance for the fulfillment of my dreams, I sent an application for the Nieman Foundation Fellowship.
Keep your fingers crossed for me!

If you were stranded on a deserted island, what 3 things would you bring with you and why?

A computer with Skype and a source of energy, so that I can connect every day with my husband in Warsaw and my daughter and grandchildren in Paris.
A smartphone - in case if Skype doesn’t have a connection
A set used for brewing and a few yerbamate packs - it's been my favorite drink since my trip to Argentina in 2008.

Let’s play 2 Truths and a Lie with the community, where you tell us 3 things about yourself, one of which is NOT true. The community will guess which one is the lie. What are your 3 “facts”?

#Dr Mimax2 doesn’t have a driving license or a car, moreover she’s never had either, she moves in space only by trams and planes.

#Dr Mimax2 dances tango masterfully with her husband, she’s mastered this art while in Argentina

#Dr Mimax2 is left-handed

Wywiadowi towarzyszy ankieta na którą odpowiadają członkowie forum.

                                    Le Grand Colbert
Kolejny pobyt w sierpniu 2017 w Paryżu połączony był miłą uroczystością 10 lecia ślubu naszej córki Kate z Maciejem. Rocznice obchodziliśmy w słynnej restauracji Le Grand Colbert, znanej z filmu Lepiej późno niż później oraz Za jakie grzechy, dobry Boże?

W ramach nieodrywania się od życia krajowego zwiedziłam ciekawą salę konferencyjną Zebra Tower, gdzie z dwunastego piętra zrobiłam kilka zdjęć.

Pisanie tak jak ziewanie bywa zaraźliwe i udzielające się. Z czasem do grona piszących osób w naszej rodzinie dołączył mój mąż, który wyspecjalizował się w pisaniu wierszy na imieniny, urodziny oraz specjalne okazje.

Niestety nie zdobył on jednak uznania szerokich rzesz słuchaczy w rodzinie, Przyjechaliśmy pewnego roku na imieniny Helci z prezentem i wierszem, gdy Dziadek zaczął czytać Helcia krzyknęła „żadnych wierszy”. 


Ani się obejrzeliśmy a nasz wnuk Henio skończył rok. Wydaliśmy z tej okazji w Warszawie Przyjęcie Bagietkowe.

Udzieliłam też wywiadu dla portalu stacji telewizyjnej TVN oraz Polskiego Radia 24. Kolacja wigilijna z kolegami z Sermo była wzorowana na Przyjęciu Bagietkowym oraz nawiązywała do tradycji dodatkowego nakrycia na wigilijnym stole – symbolika musiała chyba zrobić na kolegach z Sermo duże wrażenie – jedna z amerykańskich koleżanek napisała na priv, że bardzo chętnie wzięłaby udział w takiej kolacji, ale w tym roku nie może i pyta czy zaproszenie może być aktualne na przyszły rok. Nie mogłam oczywiście obiecać realizacji spotkania w tak odległym terminie.

Byłam też w Senacie na konferencji poświęconej problemom ochrony zdrowia.
Wkrótce potem pojechaliśmy do Paryża aby przekazać naszej córce Katarzynie legitymację Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

                       Dni otwarte w Hopital Necker
Ważnym wydarzeniem było uczestniczenie w Dniach Otwartych Hopital Necker. Zwiedziłam salę operacyjną oraz szpital dla pluszaków, w którym miś Helci miał założony gips!

          Zwiedziłyśmy salę operacyjnąw Hopital Necker

3/11/2918. Rozdział 42: kierunek Francja

Krystyna Knypl
 
Rok 2015 umocnił moje zainteresowania pediatrią jako babci dwojga wnucząt. 

                                          W roli babci
Od września 2015 do 2017 udzielaliśmy się jako Dziadkowie bez Granic w Paryżu.  

                        Na czerwonym dywanie w Paryżu

Tak pisałam na moim fotoblogu:

Od czasu kiedy zostałam babcią dwojga wnucząt nie tylko częściej przebywam w towarzystwie pediatrów, ale co więcej nabyłam stetoskop do badania dzieci i zbadałam mojego wnuka – niemowlaka. Udało się! Nie ukrywam, że było to spore wyzwanie dla internisty nawykłego do badania zdecydowanie bardziej dorosłych pacjentów. Diagnoza, że wszystko jest w porządku i że niemowlak może odbyć podróż lotniczą była trafna i ten pierwszy sukces zachęcił mnie do dalszego zajmowania się pediatrią w różnych mniej konwencjonalnych formułach.
Badanie odbyło się przed podróżą lotniczą Henia do Paryża.
Miałam pełne ku temu formalne prawo bowiem wcześniej odbyłam wizytę w OIL w celu aktualizacji dokumentacji pozwalającej na utrzymanie aktywnego prawa wykonywania zawodu lekarza.

                                               W Paryżu

Podsumowałam na fotoblogu moja obecność na front page
Przygotowałam się solidnie do roli babci wyjeżdżając wcześniej do Paryża i Lille w celu poznania Hopital Necker oraz zrobienia wywiadu z prof. Frederickiem Gottrandem, wielce zasłużonym lekarz dla organizacji opieki nad dziećmi z atrezją przełyku we Francji i na całym świecie.

                                  Śmieciarka paryska
Krajowym wątkiem związanym z przygotowaniem się do roli babci było uczestnictwo dwóch konferencjach o laktacji w Warszawie podczas której poznałam dr hab. Marię Wilińską doświadczonego neonatologa oraz bardzo życzliwą koleżankę. Inni poznani w tym okresie znakomici chirurdzy to prof. Ewa Sawicka oraz dr Klaudia Żak, które przeprowadziły operację atrezji przełyku u naszego wnuka Henia, w Klinice Chirurgii Dzieci i Młodzieży IMiD w Warszawie. 

Podsumowaniem tematyki transplantacyjnej było uczestnictwo w konferencja ACCORD w Madrycie. Wkrótce powróciłam do Paryża z misją Dziadkowie bez Granic, odwiedzając przy okazji dwa ciekawe miejsca Henri Cartie Bresson Foundation oraz restaurację Le Grand Colbert.
Okazało się, że istnieje naukowe podejście do tematu relacji wnuków i dziadków. 

                         W restauracji Le Grand Colbert
Interesująca była kolejna misja Dziadków bez Granic w grudniu z uwagi na koncert kolęd w wykonaniu polskiego chóru w Notre Dame oraz wspólną kolację wigilijną z oraz Nowy Rok na Polach Elizejskich.

Pomiędzy koncertami, lepieniem pierogów a byciem Babcią Polką wspierałam dr Martę Florea w jej staraniach o wyjazd na misję do Pakistanu z Lekarzami bez Granic (MSF). Dyskutowałyśmy strategię ubiegania się o wyjazd, pisałam jej rekomendację, analizowałyśmy różne okoliczności.  
Gdy Marta wyjechała na 3 miesięczną misję, byłam akurat w Paryżu, więc kontynuowałyśmy rozmowy poprzez Skype’a. W 2015 roku opublikowałam 59 artykułów w tym 46 w GdL.