Krystyna Knypl
Nad ranem delikatnie sięgnęły bruku,
Skrzydłami cicho zamiotły podłogi,
Bezszelestnie i bez zbędnego huku,
Naprawiły człowieczy bałagan.
Nie mogą bez końca zamiatać,
Ludzie zajęci zbawianiem świata.
W waciakach z szuflami i miotłami.
Byłoby im bardzo nie do twarzy
Zostawiają śmieci perskim dywanom,
Z uśmiechem na twarzy wesołym,
Nic nie wiedząc o fundacji
Założonej przez upadłe anioły.
Krystyna Knypl
GdL 11 / 2021
Fot. Anioły w warszawskiej Cepelii
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.