Krystyna Knypl, Beata Niedźwiedzka
Uroczyście zapraszają na uroczysty koncert noworoczny "Zakazane piosenki", który dedykujemy wszystkim mieszkańcom Pandemlandzkiej Republiki Ludowej (PRL), którzy mają poczucie humoru.
Źr
Źródło ilustracji
Wstęp na koncert za okazaniem paszportu Pandemlandzkiej Republiki Ludowej (PRL), pardon Pandemlandzkiej Republiki Szczepionkowej (PRS).
Osobom bez poczucia humoru koncertu nie dedykujemy ani też nie wydajemy paszportu pandemlandzkiego..
Część pierwsza autorstwa Krystyny Knypl
Bal na Gnojnej
https://www.google.com/search?client=firefox-b-d&q=nieprzespanej+nocy+znojnej
Nieprzespanej
nocy znojnej
Jeszcze mam na ustach ślad
U Starego Joska na ulicy Gnojnej
Zebrał się biznesu kwiat
Ferajna tańczy ja nie tańczę
Z szaconkiem bo się może skończyć źle
Gdy w Pandemię bawimy się
Bez leczenia
i myślenia
Byle byłoby co (szcze) pić
Kiedy Adaś ze szczepionką zaiwania
Chce nas szczepić, aby żyć
Kto znał
Adasia ten czuł mojrę
Ale jeden nie czuł jej
I dlatego się naraził na dintojrę
Skończył się z przyczyny tej
Adaś z
pogrzebaczem w dłoni
A frajer z fajer w drzwiach
A frajer frajera szprycą od chcivera
Zaiwania że aż strach
Szczepionka tańczy ja nie
tańczę
Z szaconkiem bo się może skończyć źle,
Gdy w Pandemię bawimy się.
Jak latarnie
sennie świeca
Gwiżdże cicho nocny stróż
A kat Maciejowski tam pod szubienicą
Na nich wszystkich czeka już!
Część druga: autorstwa Beaty Niedźwiedzkiej
Siekiera, motyka
Źródło ilustracji:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Anna_Jachnina
Siekiera, motyka,
Siekiera motyka, kłopot jest!
Gdy dodatni Covid test.
Siekiera, motyka i plandeka,
Już san epid na mnie czeka,
Już policja kwarantanna,
I opieka nieustanna,
Jednak nie do uwierzenia,
Bez lekarza, bez leczenia,
Siekiera motyka, problem wszędzie,
Co tu teraz ze mną będzie
Szpryca, szpital, koncentrator,
Czy mnie czeka respirator?
Siekiera motyka, kwerceptyna,
Dobra jest D witamina
Cynk, naproksem ze dwa razy
By się pozbyć tej zarazy.
****
Wszystkie pary tańczą, wszyscy chorzy zdrowieją, wszystkie chytrusy i chcivusy trafiają tam gdzie ich miejsce czyli na śmietnik historii.
Krystyna Knypl
Beata Niedźwiedzka
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.